Sotto voce

Zoveel soorten van verdriet,
ik noem ze niet.
Maar één, het afstand doen en scheiden.
En niet het snijden doet zo'n pijn,
maar het afgesneden zijn.

Nog is het mooi, 't geraamte van een blad,
vlinderlicht rustend op de aarde,
alleen nog maar zijn wezen waard.
Maar tussen de aderen van het lijden
niets meer om u mee te verblijden:
mazen van uw afwezigheid,
bijeengehouden door wat pijn
en groter wordend met de tijd.

Arm en beschaamd zo arm te zijn.

M. Vasalis,  (1909-1989) Wiki

uit: Vergezichten en gezichten, Van Oorschot 1954
Nog meer gedichten van Vasalis op de Poëzie-leestafel

sotto voce betekent: spelen of zingen met ingehouden stem, maar juist daardoor met nadruk