Onderstaande brief heb ik naar
Beste begeleiders van de open meditaties op vrijdagavond,
Toen ik begon met mediteren op vrijdagavond was de grote meditatieruimte nog niet in gebruik. Ik herinner me dat Paula een bos bloemen in het midden van de kring zette in de kleine meditatieruimte.
Dat vond ik prettiger dan het imposante altaar met het gouden Boeddhabeeld en foto's van de aartsvaders. Dat doet me te veel denken aan Maria-altaren en heiligenbeelden in de katholieke kerk, ook uit de Middeleeuwen.
De gebedsmolen voor de ingang irriteerde mij eigenlijk steeds als ik er langs liep. Wat een afgoderij.
De meditaties op vrijdagavond hebben mij altijd goed gedaan, anders zou ik niet zo vaak gekomen zijn.
Het stoorde me vaak, dat jullie er steeds doorheen praatten als ik in stilte zat te mediteren, maar jullie zeiden ook vaak dingen waar ik wat aan had. Daar heb ik echt heel veel aan gehad!
Jarenlang was Jewel Heart de "kerk" bij mij in de buurt waar ik me het beste bij thuis voelde. De sfeer is echt geweldig!
Het Tibetaans Boeddhisme is niet "mijn geloof", ik heb een eigen brouwsel in mijn hoofd, vooral geïnspireerd door Sri Nisargadatta Maharaj.
Ik ben jullie intens dankbaar voor alle rust die jullie mij gebracht hebben, de een nog meer dan de ander, maar bovengenoemde bezwaren beginnen steeds zwaarder te wegen.
Ik zal jullie missen - ik hoop dat ik toch nog terug mag komen, mocht ik van gedachten veranderen, maar voorlopig ga ik maar op vrijdagavond (ongeveer) van 8 tot 9 thuis mediteren, misschien vind ik ergens anders onderdak.
Ook veel mensen die samen met mij mediteerden zal ik missen. Samen met anderen mediteren is sterker dan alleen.
Philip van Rijthoven
O ja, theezakjes meer dan een uur in heet water hangen is geen geweldige manier van thee zetten, een prakties alternatief weet ik niet