In mijn tuintje zoemt een bij heel bezig van het ene Sint Janskruid bloemetje naar het volgende. En dan naar de lavendel en de madeliefjes. Geen moment hecht hij zich aan één van die gele, paarse, witte bloemetjes.

De gang van zaken bij de bijtjes en de bloemetjes werd in de seksuele voorlichting als voorbeeld gesteld, als uitleg voor de voortplanting.

Maar opeens kom er een stoute gedachte bij mij op:
de bij vliegt van het ene bloempje naar het andere, hij is ongelooflijk polygaam en al zijn vluggertjes duren maar een paar seconden.
Daartoe willen de voorlichters de kinderen toch niet aanmoedigen ?
Ik begon te fronsen.
Waarom wordt eigenlijk de menselijke geslachtsdaad uitgelegd aan de hand van het verhaal van de bloemetjes en de bijtjes ?

Ik vond het volgende:

Bevruchting
Bijen zijn insecten die middels bestuiving voor de bevruchting van bloemen zorgen. Zij vliegen van bloem naar bloem en verzamelen nectar om honing van te maken. Maar tegelijkertijd brengen ze zo stuifmeel van de meeldraden naar de stampers. Hierdoor worden de bloemen bevrucht en kunnen er zaadjes ontstaan.

Het is dus nog erger :
De bijtjes bevruchten de bloemetjes helemaal niet, ze willen honing en zo brengen ze stuifmeel over. Ongeveer zoals mannen en vrouwen die voor hun plezier veel wisselende seksuele contacten hebben en daarmee geslachtsziekten overbrengen.

Gelukkig gaat sexuele voorlichting tegenwoordig niet meer aan de hand van het verhaal van de bijtjes en de bloemetjes.
De opvoeders doen het gewoon voor. Zo ongeveer dan.



     Reageren