Ik ben 'ne prutser

Ik ben 'ne prutser. (Wim Helsen Wiki)

Als ik iets nieuws koop, verander ik er vaak meteen iets aan, voeg er iets persoonlijks aan toe.
En hergebruiken heb ik al van onze vádder geleerd.
Op de een of andere manier hou ik niet van spiksplinternieuwe dingen en meer van gerepareerde. Misschien hou ik van dingen die op mij lijken?
There is a crack in everything, YouTube. - Leonard Cohen

Ik had een grote witte doek gekocht als overtrek voor mijn bank.

Maar hij was eigenlijk niet groot genoeg. Toen heb ik er lussen aan genaaid en het geheel met touw aan de achterkant strak gespannen.

Mijn droogrekje was bestemd om over de leuning van een balkon te hangen.
Ah, ik zal er blokjes aan nieten met de grote nietmachine. Maar dat moest natuurlijk gebeuren, terwijl het rekje op de werkbank lag en toen kwamen ze niet op de goede plaats terecht.
De tweede keer beter opgelet. Nu funksioneert het prima.

Een stuk ouwe sok om mijn ouwe huid te beschermen, naarmate ik ouder word, wordt die steeds dunner. Bovendien is het tafelblad erg ruw. Terwijl hij toch erg glad was toen ik hem kreeg van Tante Jaan en Ome Martien. Hij was vettig doordat ze er varkens op hadden geslacht. Wim heeft hem indertijd nog mee schoongemaakt.

Het gaat om de onderste knobbel van mijn hand, daar zit het maanbeentje, wat je al niet kunt opzoeken in Wiki!

Echt waterdichte zadelhoes. Gemaakt van de kapuchon van een oude regenjas. Kostte wel € 4,- , voor de drukknopen. De eerste keer had ik de Afghaanse kleermaker niet de goede plek aangewezen. Dus opnieuw, weer € 4,-. Wel duur voor zo'n hoesje. Maar op de gratis hoesjes die overal rondslingeren staat reclame en daar heb ik een hekel aan. En die zijn niet waterdicht.