Deze week - in 2015 - was ik weer eens bij Kai, "mijn" psycholoog.

(Ik ben zelfs psychotherapeut, zei hij, dat is een Drs. Psychologie die ook nog eens een opleiding tot behandelaar heeft gevolgd, dat is een beschermde titel.
Dat wist ik niet, ik dacht dat een psychotherapeut "minder" was dan een psycholoog, er zijn tegenwoordig zoveel therapieën met bijbehorende therapeuten 😉 )
(Psychotherapeut ≠ psychiater)

Tijdens het gesprek heb ik onderstaande aantekeningen gemaakt :

en op de achterkant van het papiertje :

thuis heb ik op een ander papiertje ook nog geschreven :

Er bij schrijven wat er staat, dat zal ik doen, te beginnen bij het laatste :
( Ik zal het allemaal niet letterlijk overtiepen, maar de spelfouten corrigeren, de zaak een beetje fatsoeneren
en af en toe een klein beetje toelichten.)

Op advies van Meester van Gool (6e klas lagere school) zal ik er bij zetten wat er staat.

1A
Denk aan geslagen worden, terwijl je naar een bewegende vinger kijkt

Hij deed het voor : met opgestoken wijsvinger bewoog hij zijn arm, zijn hand voor mijn ogen heen en weer, helemaal van ene kant naar de andere, en ik moest geconcentreerd blijven kijken naar het topje van die vinger.
Maar dat kan ik dus thuis ook doen, met mijn eigen vinger.
En dan tegelijkertijd aan de pijn denken die ik voelde toen mijn vader mij sloeg.

1B
Een evenwichtsoefening doen en tegelijkertijd aan "een pak slaag krijgen" denken. Dan komt "slaag" ook in evenwicht.
(EMDR Eye Movement Desensitization and Reprocessing)

2
Snel afwisselen, beurtelings denken aan, focussen op :
koestering (door mijn moeder, ook al beschermde ze me niet genoeg toen hij me sloeg)
- geslagen worden (door mijn vader)

Het belangrijkste :
3A
Ga diep terug naar de pijn, IN die pijn ligt de "aftakking" naar het transcenderen van die pijn.

Als je je weer helemaal inleeft in die pijn, in dat moment, dan komt er misschien een andere keuze in je naar boven, anders dan toen (machteloos slachtoffer).

______________________________________

Ik leef me opnieuw in op dat wat er IN mij gebeurt.
De pijn wordt dan een object van studie.

De prefrontale kwab gaat kijken naar de pijn als een voorbijgaand gevoel.

.............................................................................................................................................................

Dat staat me dus te doen.

Natuurlijk heeft Kai me niet beloofd dat ik dan de rest van mijn leven pijn-vrij zal zijn.

==================================================================

NB.
Op het papiertje staat : "wat er in mij gebeurD", dat foutje maakte ik echt niet expres, dat betekend dus,
dat ik erg slordig ben
ofwel
dat de spelling echt lastig is, zelfs voor een Drs. in de Nederlandse Taal- en Letterkunde.