Net als veel andere moeders veegde mijn moeder etensresten rond de mond van haar kinderen weg met een beetje spuug op haar vingers of op een zakdoek.
Daar hadden wij nooit bij stilgestaan. Maar op een reünie van de familie van Rijthoven vertelde Mai van Ome Wim, dat dit bij hen een stukje familietaal had opgeleverd. Als er iets weggepoetst moest worden, herhaalden zij wat onze Kees ooit gezegd had:

Nie meej tuf hæ!