We hadden een keer iemand van het arbeidsburo uitgenodigd, om in het kader van de inburgering en het zoeken van werk het een en ander te vertellen. Op een gegeven moment ging het over het invullen van de geboorteplaats op een formulier. Abdallah begon heel entoesiast over zijn geboortedorp te vertellen en liet ook trots een foto van zijn vader zien.
Mooie foto, aardige man, zei de mevrouw van het arbeidsburo, aah, hij heeft grote oren, zie ik. De sfeer was gemoedelijk.
Ik ook, zei Abdallah.
Nou dat valt wel mee.
Nee, wanneer ik lopen van de zon en dan ik zelf gezien.
Daar zat ik dan als leraar NT2 !
Je hebt helemaal niet veel grammatica en geen grote woordenschat nodig om te communiceren
en zelfs grapjes te maken.
In 1967 zei een Turkse gastarbeider, die echt nauwelijks Nederlands sprak, in een kelder aan de Burghardt van Den Berghstraat, tegen mij:
“Nederlands leren hoeft niet, maar moet wel.”
Ofwel:
het is niet verplicht, maar het is wel noodzakelijk.
(Intussen is inburgeren wél verplicht.)
Xian Bin vertelde me, dat hij de vorige dag een blikje La poe had gedronken.
Het koste me een paar minuten om erachter te komen wat hij gedronken had.
L
A
hij is Chinees, hij kan de R niet uitspreken aan het begin van een woord
tussen A en E is in het Chinees soms niet veel verschil
op het eind van een woord kan in het Chinees alleen N, NG of een brouw-R staan,
alle andere medeklinkers op het einde van een woord laat Xian Bin dus maar weg
P
OE
In het Chinees is maar weinig verschil tussen B en P (Peking of Beijing)
OE schrijf je in het Engels als U
en de laatste medeklinker is weer weggevallen
Red Bull dus.
Logies toch?
Xian Bin is nu chef-kok in het restaurant van Konbanwa
Ik werk
Jij werkt
Hij werkt
Wij werken
Ik heb gewerkt
Ja, ja, zegt een andere Chinese leerling:
werken!
allemaal werken
altijd werken.
Verbuigingen bestaan niet in het Chinees.
Een karakter in het Chinese schrift is onveranderlijk.
werken = 上班
Ik was bezig met een les.
DE of HET ?
Dat is niet te leren, maar het moet.
Anders zak je voor je examens en iedereen kan horen dat je geen Nederlander bent.
Verder is het onbelangrijk: er geen verschil in betekenis,
HET huis, DE woning DE stadswinkel HET gemeentehuis.
Twee verschillende lidwoorden, dat is alleen om het moeilijk te maken. 😀 😇
We keken naar buiten: het huis aan de overkant stond in brand.
"Ta tuu, ta tuu, ta tuu, ta tuu."
Het vuur werd snel geblust, maar even later laaiden de vlammen weer op.
Ik probeer mijn les altijd aan te laten sluiten bij de actualiteit, dus ik zei:
"Wat is dat? Kun je dat opschrijven?"
Ze schreef:
de brandweer
Niet slecht, zei ik, maar toch 3 foutjes,
het lidwoord is niet goed, de persoonsvorm moet met DT en er moet een spatie tussen:
het brandt weer
En dat is helemáál niet goed.
----
(Er is overigens ook een groot verschil tussen de VK en het VK.)
--------
Je kunt je als je wilt ophangen
aan het touw (alfabetiseren),
maar niet aan de de tao.
Een buitenlander van 40 die al 10 jaar in Nederland woont goed Nederlands leren spreken is net zo moeilijk
als hem/haar leren schaatsen of de stand van de tanden corrigeren, op die leeftijd.
Maar het kàn.
Als leerling èn leraar zeer gemotiveerd zijn.
Mazdak noemde een andere Farsi-spreker een taalgenoot.
Ik zei: Nee, dat zeggen wij zo niet.
Maar dat woord zat alleen toen nog niet in mijn woordenschat.
Dank zij hem nu wel.